Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi Yazısı - Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi Arzu Bahar - Arzu Bahar Yazıları

Üzerine kurulmuş bir hayattı benim ki

Nefes aldığında nefes alıyor, güldüğünde gülüyor, üzüldüğünde kahroluyordum

Seni tanıdığımda doğmuş, sensiz kaldığım her an yeniden ölmüştüm

Sensiz kalmak

Ne çok yokladı beni bu acı! Başını alıp gittiğin zamanlarda beni de bensiz bırakıyordun

Seni beklemekten başka bir de kendimi bulmam gerekiyordu

Yalnızca fiziksel değildi gidişlerin

Yanı başımdayken gidiveriyordun birden bire uzaklara

Aklın, kalbin, düşüncelerin gidiveriyordu, ellerin ellerimdeyken bile

Bilemediğim o yerlere gidiyordun ansızın

Kaybolmuş çocuklar gibiydim o zamanlarda

Dörtlüğünü bulamamış mısralar gibi anlamsız bir hayat kalıyordu bana yalnızca

Benimse sabırla söylediğim şarkı aynıydı;

Hep aranan hep özlenen/ Gelir diye yol gözlenen/Öldürse de çok sevilen/ Sizden biri

Sorgusuzca bekledim

Neden gittiğini, nereye gittiğini, ne zaman geleceğini sormadan, sadece bekledim

Nefes alacağım zamanı bekledim

Her gelişin şenlik, her dönüşün bayramdı sanki

Sen de çok sevmesen gelir miydin hiç? Özlemesen benim kadar döner miydin?

Gidişlerine bahaneler bulmak en iyi yaptığım şeydi benim

Mecbur olmasan bırakıp gitmezdin ki beni sen

Vardı mutlaka kendince sebeplerin

Önemli olan gelmendi

Dönmüştün ya artık

Ne önemi vardı neden gittiğinin!

Şimdi anlıyorum ki, bu senin sevdiğin bir oyundu

Her gidişte geride bekleyenin olmasını seviyordun sen

Geleceğin yer aynı, bekleyen aynı, bulacağın sevgi aynıydı çünkü

Kendini güvende hissettirdi, gururunu okşadı

Aslında bir küçük çocuk gibiydin

Dolaba saklanıp annesini korkutarak sevgisini ölçmeye çalışan bir çocuk gibi

Sınırlarımı ölçmek istedin her seferinde

Ne kadar sevdiğimi görmek istedin

Daha ne kadar dayanabileceğimi sınadın

Fark edemediğim ise; hiçbir sevginin beslenmeden büyümediğiydi

Ben kendim besledim sevgimi, senin için büyüttüm

Kara kıştan, sert rüzgârlardan, yakan güneşten korudum senin için

Sen bir damla su bile vermedin

Kurak topraklara benzedi yüreğim, bir küçük çiçeğin bile büyüyemediği topraklara

Güneşe döner gibi yüzümü döndüm sana, sen bulutların ardına saklandın

Ve ben derin uykumdan uyandım bir sabah

Anladım ki sevgimle birlikte bende kuruyor, ölüyorum

Sensiz olmaz derdim, baktım ki bensiz olmuyor

Daha fazla almadan benden beni bu sevda, koparıp attım ne varsa içinde yüreğimin, kanata kanata

Şimdi sensizlikle terbiye ettim yüreğimi

Herkes gibi yaşamayı öğreniyorum yeniden

Kaçırdığım hayatı yakalamaya çalışıyorum

Sensiz nefes almayı başarmayı, günün, güneşin, yağmurun, karın tadını çıkarmayı öğreniyorum sensiz

Dolaştığımız yerlere yalnız gidiyorum, ağlamamayı öğretiyorum gözlerime

Seni hatırlatan şarkılar çaldığında dimdik duruyorum artık

Parçalara ayrılmıyorum gökyüzünü yalnız seyrederken

Her şeyi öğretebildim kendime de; bir her sabah uyandığımda aklıma düşmeni engelleyemedim daha, bir de rüyalarıma girmeni

Merhaba derken hayata yeniden, senin için söyleyecek tek sözüm var artık

"Hoşça kal sevdiğim, nefesim, hayallerim, tek gerçeğim

Hoşça kal her şeyim!"

Arzu Bahar

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi Yazısı - Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi Arzu Bahar - Arzu Bahar Yazıları Üzerine kurulmuş bir hayattı benim ki Nefes aldığında nefes alıyor, güldüğünde gülüyor, üzüldüğünde kahroluyordum Seni tanıdığımda doğmuş, sensiz kaldığım her an yeniden ölmüştüm Sensiz kalmak Ne çok yokladı beni bu acı! Başını alıp gittiğin zamanlarda beni de bensiz bırakıyordun Seni beklemekten başka bir de kendimi bulmam gerekiyordu Yalnızca fiziksel değildi gidişlerin Yanı başımdayken gidiveriyordun birden bire uzaklara Aklın, kalbin, düşüncelerin gidiveriyordu, ellerin ellerimdeyken bile Bilemediğim o yerlere gidiyordun ansızın Kaybolmuş çocuklar gibiydim o zamanlarda Dörtlüğünü bulamamış mısralar gibi anlamsız bir hayat kalıyordu bana yalnızca Benimse sabırla söylediğim şarkı aynıydı; Hep aranan hep özlenen/ Gelir diye yol gözlenen/Öldürse de çok sevilen/ Sizden biri Sorgusuzca bekledim Neden gittiğini, nereye gittiğini, ne zaman geleceğini sormadan, sadece bekledim Nefes alacağım zamanı bekledim Her gelişin şenlik, her dönüşün bayramdı sanki Sen de çok sevmesen gelir miydin hiç? Özlemesen benim kadar döner miydin? Gidişlerine bahaneler bulmak en iyi yaptığım şeydi benim Mecbur olmasan bırakıp gitmezdin ki beni sen Vardı mutlaka kendince sebeplerin Önemli olan gelmendi Dönmüştün ya artık Ne önemi vardı neden gittiğinin! Şimdi anlıyorum ki, bu senin sevdiğin bir oyundu Her gidişte geride bekleyenin olmasını seviyordun sen Geleceğin yer aynı, bekleyen aynı, bulacağın sevgi aynıydı çünkü Kendini güvende hissettirdi, gururunu okşadı Aslında bir küçük çocuk gibiydin Dolaba saklanıp annesini korkutarak sevgisini ölçmeye çalışan bir çocuk gibi Sınırlarımı ölçmek istedin her seferinde Ne kadar sevdiğimi görmek istedin Daha ne kadar dayanabileceğimi sınadın Fark edemediğim ise; hiçbir sevginin beslenmeden büyümediğiydi Ben kendim besledim sevgimi, senin için büyüttüm Kara kıştan, sert rüzgârlardan, yakan güneşten korudum senin için Sen bir damla su bile vermedin Kurak topraklara benzedi yüreğim, bir küçük çiçeğin bile büyüyemediği topraklara Güneşe döner gibi yüzümü döndüm sana, sen bulutların ardına saklandın Ve ben derin uykumdan uyandım bir sabah Anladım ki sevgimle birlikte bende kuruyor, ölüyorum Sensiz olmaz derdim, baktım ki bensiz olmuyor Daha fazla almadan benden beni bu sevda, koparıp attım ne varsa içinde yüreğimin, kanata kanata Şimdi sensizlikle terbiye ettim yüreğimi Herkes gibi yaşamayı öğreniyorum yeniden Kaçırdığım hayatı yakalamaya çalışıyorum Sensiz nefes almayı başarmayı, günün, güneşin, yağmurun, karın tadını çıkarmayı öğreniyorum sensiz Dolaştığımız yerlere yalnız gidiyorum, ağlamamayı öğretiyorum gözlerime Seni hatırlatan şarkılar çaldığında dimdik duruyorum artık Parçalara ayrılmıyorum gökyüzünü yalnız seyrederken Her şeyi öğretebildim kendime de; bir her sabah uyandığımda aklıma düşmeni engelleyemedim daha, bir de rüyalarıma girmeni Merhaba derken hayata yeniden, senin için söyleyecek tek sözüm var artık"Hoşça kal sevdiğim, nefesim, hayallerim, tek gerçeğim Hoşça kal her şeyim!" Arzu Bahar