Karaman Genel Tanitimi

Karaman Genel Bilgi



İç Anadolu Bölgesinde yer alan Karamanın kuzeyinde Konya, güneyinde Mersin, doğusunda Ereğli, güneydoğusunda Silifke, batısında Antalya bulunmaktadır İl topraklarının büyük bölümü Konya kapalı havzasının dalgalı güney kesiminde yer almaktadır Toros Dağları ilin güneyini engebelendirir En önemli yükseltisi, aynı zamanda sönmüş bir yanardağ konisi olan Karadağ (2271 m) ile Yunt Dağı (3227 m)dir İç Anadoluyu Akdenize bağlayan Sertavul Beli (Sertavul Geçidi)dir Sönmüş bir yanardağ konisi olan Karadağ, andezit ve dazit intifalarından meydana gelmiş ve bunun sonucu olarak da lavlar yüzey şekillerini oluşturmuştur Karaman-Konya-Ereğli havzasında yer alan Karadağ, yöredeki kraterlerin en büyüğü olup, büyük bir kısmı tahrip olan Mihaliç konisi üzerindedir Bölgedeki diğer volkanik koniler trakit, andezit ve hematit tüflerinden oluşmuştur Göksu Nehrinin iki ana kolu Orta Toroslarla birleşerek, dik ve derin uçurumlu Taşeli platosunu oluşturmaktadır



Karamanın iki önemli ovası bulunmaktadır Bunlar Karaman Ovası ile Ayrancı Ovasıdır İl merkezinden Konya ve Ereğliye doğru, deniz seviyesinden 1000-1050 m yükseklikteki Karaman Ovası hafif engebeli, 600 km genişliğindedir Ayrancı Ovası ise deniz seviyesinden 1010-1026 m yüksekliğinde olup, 375 km genişliğindedir

İl topraklarını sulayan Göksu Nehri, 296 km uzunluğunda olup, bunun 47 km si il toprakları içerisindedir Yüzlük Dağından kaynaklanan Gödet Çayı ise, 81 km sonra Gödet Barajında son bulur Ayrıca Ermenek Çayı, Göksu Nehrinin bir kolu olup, Mut yakınlarında Pirinç Suyu ile birleşir 112 km uzunluğundaki Ermenek Çayının 56 km Karaman il sınırları içerisindedir Bunların dışında Maraşpoli Suyu, Bahçegözü Suyu, Balkusan Çayı, Nadire Değirmenleri Suyu, Zeyve Çayı, Deliçay, Eskiçay ve Kocadere ilin diğer belli başlı
akarsularıdır



İl topraklarının %21,2si ormanlık, bunun dışında kalan alanlar ise, makilerle örtülüdür Ormanların büyük bir kısmı tahrip edilmiştir Günümüze ulaşan ormanlarda meşe, çam, ladin, sedir, katran ve ardıç ağaçları bulunmaktadır Ayrıca Toros Dağları arasında dar ve sulanabilen uzun vadi tabanlarında söğüt, kavak ve yabani meyve ağaçları da görülmektedir

Ayrancı ilçesi sınırları içerisindeki Akgöl 298 km olup, en derin noktası 2 mdir Ancak Ereğlinin tahliye sularının buraya karışması ile göl bataklığa dönüşmüştür Aynı zamanda doğal bir kuş cenneti olan bu gölede av yasağı getirilmiş olup Milli Park kapsamına alınmıştır
Süleymanhacı Köyü yakınlarındaki Acıgöl, 17 km genişliğinde olup, en derin yeri 4 mdir Ayrıca ilde Dokuzyol Göleti Ayrancı ilçesi içerisinde olup, sulama amaçlı yapılmıştır Gödet Çayı



üzerinde kurulan Gödet Barajı, Kocadere üzerindeki Ayrancı Barajı ve Deliçay Barajı tarım alanlarını sulama amaçlı olarak yapılmıştır Yüzölçümü 9393 km2 olup, toplam nüfusu 106165tir
Karamanda Karasal iklim hüküm sürmekte olup, yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlı geçer İç Anadolunun temel iklim yapısı, burada da görülmektedir Ancak, ilin batı ve güneyinde, Orta Toros Dağlarının Göksu ve kolları tarafından derin bir şekilde yarıldığı vadi tabanlarında, yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçen Akdeniz İklim özellikleri de görülür Yağış genellikle kış ve ilkbahar aylarında, yağmur ve kar şeklindedir



İlin ekonomisi tarım, hayvancılık ve turizme dayalıdır Yetiştirilen tarımsal ürünler, buğday, arpa, şeker pancarı, nohut, patates, soğan, sanayi bitkileri, meyve ve sebzedir Hayvancılıkta ise, koyun keçi ve sığır yetiştirilir Sanayi tesisleri olarak pamuklu sanayi müessesesi, un fabrikaları, gıda, yem ve içki üreten iş yerleri, soğuk hava depoları bulunmaktadır Yöredeki Bizans döneminden kalma Binbir Kilise, Manazan Mağaraları turizm açısından önemli olup, ekonomisinde önemli yer tutar İl topraklarında magnezit yatakları bulunmaktadır

Karaman yöresinin eski çağ tarihi, çok eski yıllara inmektedir Can Hasan Höyüğünde ele geçen buluntular MÖ6000 yıllarına tarihlendirilmektedir İlk Çağlarda arkeolojik konumu açıklık kazanamamakla beraber Hititler döneminde Arzawa denilen devletin sınırları içerisinde kaldığı sanılmaktadır Karadağ ve Kızıldağda bulunan Hitit kitabe röliyefleri de bunu kanıtlamaktadır



MÖVIIyüzyılda Friglerin, MÖVIyüzyılda Lydialıların egemenliğine girmiş, ardından da Persler bütün Anadolu ile birlikte Karamana da hakim olmuştur O dönemde Laranda olarak bilinen Karaman, Büyük İskenderin egemenliğine geçmiş, Onun ölümünden sonra da Seleukosların, Galatların, Romalıların ve Bizanslıların hakimiyetine girmiştir Bizans döneminde Karadağda bulunduğu sanılan Barata kentinde çok sayıda kilise, manastır ve şapel yapılmıştır Bu yüzden de buraya Binbirkilise ismi verilmiştir

Laranda kenti XIIyüzyıldan önce Danişmendlilerin sonra da Selçukluların yönetimine girmiştir Haçlı yönetiminden sonra Anadolu Beyliklerinden Karamanoğullarının eline geçen yöreye karaman ismi verilmiştir Karamanoğulları 1256-1483 arasında Orta Anadolunun güney kesimine egemen olan bir Türkmen Beyliğidir Oğuzların Afşar boyundan geldikleri ileri sürülen Karamanoğulları, Selçuklu hükümdarı IAlaeddin Keykubat tarafından uç beyliği görevi ile Ermenek yöresine yerleştirilmişlerdir Beyliğin kurucusu olan Kerimeddin Karaman Bey 1256da Anadolu Selçuklu Hükümdarı IVKılıçarslanın izni ile Ermeneki merkez yapmış, yerine geçen oğlu Şemseddin Mehmet Bey Anadolu Selçuklularına karşı ayaklanmıştır

Karamanoğlu Mehmet Bey Konya civarında Moğollarla yaptığı savaşı kazanarak Konyayı moğol işgalinden kurtarmış ve Karamanoğlu Devletinin başkenti yapmıştır O tarihlerde Anadolu Selçuklularının resmi dili Arapça, edebiyat dili Farsça idi Yönetenlerle yönetilenler arasında dil konusunda büyük farklılıklar meydana gelmiş, dil farkı büyük reaksiyonlar doğurmuştur Hacı Bektaş Veli, Tapduk Emre, Yunus Emre, Aşık Paşa, Sarı Saltuk ve Karamanoğlu Mehmet Bey başta olmak üzere daha birçok kültür tarihinin büyük simaları Türk kültür ve medeniyetinin tahrip edilmekte ve yok edilmekte olduğunu görerek, siyasi ve kültürel taarruza geçmişlerdir Karamanoğlu Mehmet Bey, 13 Mayıs 1277 yılında yayınladığı bir fermanla Türkçenin anadil olmasını sağlamıştır Bu fermanla "Bu günden sonra hiç kimse sarayda, divanda, meclislerde ve seyranda Türk dilinden başka dil kullanmaya" diyerek Türkçeden başka konuşulan ve yazılan dilleri yasaklamıştır

Karamanoğulları, Alaeddin Ali Bey döneminde (1360-1398) yükselme devrini yaşamışlar, Hamitoğlu topraklarının bir bölümünü ele geçirmişlerdir Osmanlılar ile akrabalık ilişkileri kurmuşlarsa da her fırsatta Osmanlı topraklarına saldırmışlardır

Yıldırım Beyazıt, Akçay (1390) Savaşından sonra 1398de Konyaya girmiştir Ancak Yıldırım Beyazıtı esir eden Timur tarafından yeniden Anadoludaki diğer beyliklerle birlikte özerklik kazanmıştır Fatih Sultan Mehmet 1466da Konya ve Karamanı alarak Osmanlıların Karaman Beyliğini oluşturmuştur Karamanoğulları Beyliği yıkıldıktan sonra, Osmanlıların devlet politikaları sonucu, Karamanlılar, başta Rumeli ve İstanbul olmak üzere imparatorluğun değişik bölgelerine yerleştirilmişlerdir Zaman İçinde, bir kısım Karamanlılar da Kıbrıs adasına göç etmişlerdir



Osmanlı döneminde merkezi Konya olmak üzere kurulan karaman eyaletinin sancaklarından biri olmuştur Osmanlı döneminde Larende ismi ile tanınan Karaman, XIXyüzyıl sonlarında Konya vilayetinin merkez sancağına bağlı bir kaza idi Kurtuluş Savaşı sırasında Delibaş Ayaklanması olarak tarihe geçen Konya Ayaklanması, Karamanı da etkilemiştir

Cumhuriyetin ilanından sonra Konyanın bir ilçesi olan Karaman, 1989da il konumuna getirilmiştir

Karamanda günümüze gelen tarihi eserler; Başta Can Hasan Höyüğü olmak üzere, yörede çok sayıda höyük bulunmaktadır Karadağda Binbir Kilise, Madenşehirde Kiliseler, Fisandon Kilisesi, İbrala Kilisesi, Alahan, Karaman Kalesi, Ermenek Kalesi, Mennan Kalesi, Kazım Karabekir Kale Kapısı, Gökçeseki Kaya Mezarları, Manazan ve Gödet Mağaraları, Sadeddin Ali Bey Mescidi (1247), Ağa Cami Aktekke Camisi (1370), Boyalı Kadı-Pir Ahmet Camisi, Çelebi Mescidi, Dikbasan Camisi, Hacı beyler Camisi (1356), Karabaş Veli Külliyesi (Siyaser Veli Camisi), Şeyh Ali Sultan Mescidi, Yunus Emre Camisi, Alaaddin Bey Türbesi, Cambazkadı Türbesi, Demir Gömlek Türbesi, Kaya Halil Türbesi, İbrahim Bey Türbesi, Karabaş Veli Türbesi, Kızlar Türbesi, Emir Musa Paşa Medresesi (günümüze gelememiş, 1927de yıkılmıştır), Hatuniye Nefise Sultan Medresesi, İbrahim Bey İmareti (1433), Hatun Hamamı, Lal Hamamı, Seki Çeşme Hamamı, Süleyman Bey Hamamı, Yeni Hamam, IIİbrahim Bey Çeşmesi Osmanlı döneminde Nuh Paşa Camisi, Yeni Minare Camisi (1522), Halil Efendi Çeşmesi yapılmıştır Ayrıca ilde Osmanlı kültürünü yansıtan ahşap evler bulunmakta olup, büyük çoğunluğu günümüze gelememiştir