06-23-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Gençlik Çağı Ruh Sağlığı ve Sorunları...Gençliğin Tanımı ve Toplumdaki Yeri...
Aile Tiplerine Göre Çocuğa Verilen Önem
ÇOK SEVEN-KOLLAYAN, GEVŞEK DİSİPLİNLİ AİLE
Çocuğa büyük sevgiyle bağlanmışlar, tam benimsemişler Çok sıcak verici ancak çok koruyucu ve kollayıcıdırlar Tüm yaşamları çocuğa göre düzenlenmiştir Yalnız çocuk için yaşıyor gibidirler; bir dediğini iki etmezler
SIKI DİSİPLİNLİ, SEVECEN AİLE
Bu aileler de çocuklarına karşı sevecen, ilgili ve düşkündürler Çocuğun tüm maddesel ve ruhsal gereksinimlerini karşılarlar Çocuğun sağlığı ve öğrenimi için hiçbir özveriden kaçınmazlar
BASKICI-İTİCİ SEVGİSİZ AİLE
Gence bu ailelerde küçükten beri yeterli sevgi ve sevecenlik gösterilmemiştir Aile ortamı gergin, ilişkiler düşmancadır Bol eleştiri, azar, aşağılama ve dayak vardır
SEVGİSİ YETERSİZ, DİSİPLİNLİ GEVŞEK AİLE
Bu aileler çocuğa karşı ilgisiz, ruhsal gereksinimlerine karşı duyarsızdırlar Çocuk ayak altında dolaşmadıkça, ağlamadıkça ya da bir muzırlık yapmadıkça ilgilenmezler
PARÇALANMIŞ AİLEDE GENÇ
Ölüm veya ayrılık nedeniyle bölünmüş ailelerde büyüyen çocukların gençlik çağında çok değişik uyum sorunları ortaya çıkabilir Çocukluğu babasız geçmiş bir genç erkek, genellikle bir genç kızdan daha çok sorunlarla karşılaşır
SEVEN, BENİMSEYEN, DEMOKRATİK AİLE
Çağdaş bir ailedir Ana-baba arasında saygı vardır Sorunlar buyruklarla değil, konuşarak çözümlenir Evde gerginlik yerine, ılımlı bir hava vardır
GELENEKSEL, ATAERKİL AİLE
Geleneksel Türk ailesinde babanın tartışılmaz, salt otoritesi vardır Evde ilk ve son sözü söyleyen babadır Babayla çocuk arasında korkuyla karışık saygılı bir uzaklık vardır
|
|
|