Cevap : Bilgisayar Bölümü Staj Defteri

**Şengül Şirin** · 07-01-2010

IP başlığında kullanılan alanların amaçları aşağıda açıklanmıştır

Uyarlama: O anda kullanılan IP’nin uyarlanmasını gösterir

Farklı uyarlamada başlıktaki alanların yerleri değişiklik göstereceğinden, paketin doğru yorumlanması için kullanılır

Başlık Uzunluğu: Datagram başlığının gerçek uzunluğunu gösterir

Başlık alanının kaç adet 32 bitlik sözcükten oluştuğunu gösterir

Hizmet Türü: Datagramın nasıl yönlendirileceğini belirler

Yönlendirmede yapılan yol seçiminde ve bağlantıda kullanılır

Datagramlara bu alan aracılığıyla önem düzeyi atanabilir

Göndericinin ağdan beklediği güvenilirlik, hız ve gecikmenin düzeyini belirtir

Ancak bu alanı mevcut yönlendiricilerin pek azı değerlendirmektedir

Toplam Uzunluk: Tüm IP paketinin uzunluğunu belirtir

Toplam uzunluk maximum
65535 bit olabilir

Kimlik Saptaması: Kullanıcı karşı tarafla etkileşim içindeyken, mesajlar parçalanarak birçok datagram içinde gönderilebilir

Bu alan aynı kullanıcı mesajının farklı datagramlar içinde bulunması durumunu açıklayan kimlik bilgisi içerir

Bayrak Bitleri: Üç tane olan bayrak bitlerinden ilki (D biti) içinde bulunduğu datagramın kaç parçadan oluştuğunu belirtir

Eğer 1 ise gönderilen verinin tek datagramdan oluştuğu anlaşılır

Alıcıya veri gönderildikten sonra başka mesaj olmadığına dair mesaj gönderilir

İkinci bayraksa, parçalanıp birçok datagram haline gönderilen verinin en son olduğunu belirtir

Üçüncüsü saklı tutulmuştur

Fragment Kayıklığı: 8 byte’ lık birimler halinde fragmentin datagram içindeki konumun gösterir

DF (Don’t Fragment) yönlendiricilerden datagramı fragmentlere bölmemesini söyleyen 1 bitlik bir istek alanıdır

Alıcının fragmentleri birleştiremediği durumlarda gereklidir

MF (More Fragment), bir datagramın son fragmenti dışındaki tüm fragmentlerinde MF=1’dir

Yaşam Süresi(TTL): Datagramın ağ üzerinde dolaşma süresini belirler

Verici tarafında yerleştirilen dolaşma değeri her düğümden geçerken azaltılır

Sıfıra ulaşırsa kaybolmuş olduğu varsayılarak datagram ağdan çıkarılır

TTl alanına başlangıçta 255 veya daha küçük bir tam sayı yerleştirilir

Her yönlendiricide bu alandaki değer 1 eksiltilir

Ayrıca yönlendiricide paket bir bekleme kuyruğuna alınırsa her geçen birim zamanda TTL alanındaki sayı 1 eksiltilir

Sayı 0’a ulaşırsa paket geçersiz sayılır ve atılır

Paketi atan yönlendirici paketin gönderildiği yönlendiriciye bir uyarı paketi gönderir

07-01-2010	#36
Şengül Şirin	Cevap : Bilgisayar Bölümü Staj Defteri IP başlığında kullanılan alanların amaçları aşağıda açıklanmıştır Uyarlama: O anda kullanılan IP’nin uyarlanmasını gösterir Farklı uyarlamada başlıktaki alanların yerleri değişiklik göstereceğinden, paketin doğru yorumlanması için kullanılır Başlık Uzunluğu: Datagram başlığının gerçek uzunluğunu gösterir Başlık alanının kaç adet 32 bitlik sözcükten oluştuğunu gösterir Hizmet Türü: Datagramın nasıl yönlendirileceğini belirler Yönlendirmede yapılan yol seçiminde ve bağlantıda kullanılır Datagramlara bu alan aracılığıyla önem düzeyi atanabilir Göndericinin ağdan beklediği güvenilirlik, hız ve gecikmenin düzeyini belirtir Ancak bu alanı mevcut yönlendiricilerin pek azı değerlendirmektedir Toplam Uzunluk: Tüm IP paketinin uzunluğunu belirtir Toplam uzunluk maximum 65535 bit olabilir Kimlik Saptaması: Kullanıcı karşı tarafla etkileşim içindeyken, mesajlar parçalanarak birçok datagram içinde gönderilebilir Bu alan aynı kullanıcı mesajının farklı datagramlar içinde bulunması durumunu açıklayan kimlik bilgisi içerir Bayrak Bitleri: Üç tane olan bayrak bitlerinden ilki (D biti) içinde bulunduğu datagramın kaç parçadan oluştuğunu belirtir Eğer 1 ise gönderilen verinin tek datagramdan oluştuğu anlaşılır Alıcıya veri gönderildikten sonra başka mesaj olmadığına dair mesaj gönderilir İkinci bayraksa, parçalanıp birçok datagram haline gönderilen verinin en son olduğunu belirtir Üçüncüsü saklı tutulmuştur Fragment Kayıklığı: 8 byte’ lık birimler halinde fragmentin datagram içindeki konumun gösterir DF (Don’t Fragment) yönlendiricilerden datagramı fragmentlere bölmemesini söyleyen 1 bitlik bir istek alanıdır Alıcının fragmentleri birleştiremediği durumlarda gereklidir MF (More Fragment), bir datagramın son fragmenti dışındaki tüm fragmentlerinde MF=1’dir Yaşam Süresi(TTL): Datagramın ağ üzerinde dolaşma süresini belirler Verici tarafında yerleştirilen dolaşma değeri her düğümden geçerken azaltılır Sıfıra ulaşırsa kaybolmuş olduğu varsayılarak datagram ağdan çıkarılır TTl alanına başlangıçta 255 veya daha küçük bir tam sayı yerleştirilir Her yönlendiricide bu alandaki değer 1 eksiltilir Ayrıca yönlendiricide paket bir bekleme kuyruğuna alınırsa her geçen birim zamanda TTL alanındaki sayı 1 eksiltilir Sayı 0’a ulaşırsa paket geçersiz sayılır ve atılır Paketi atan yönlendirici paketin gönderildiği yönlendiriciye bir uyarı paketi gönderir __________________ Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır