Cevap : Niçin Müslüman Oldular ?

**[KAPLAN]** · 12-25-2007

İBRÂHÎM VOO (Malayalı)

Ben, müslimân olmadan evvel katolik bir hıristiyandım

Misyonerler beni katolik yapmışdı

Fekat, bu dîne bir dürlü ısınamıyordum

Çünki, râhibler, üç Allaha inanmaklığımı istiyorlar ve sonra İşâ-i rabbânîyi ya’nî [Îsâ aleyhisselâmın etinin ekmek ve kanının şerâb olduğunu temsîl eden âyini] ve kudsî ekmeğe tapmak mecbûriyyetini emr ediyorlardı

Papanın, günâhsız olduğunu ve o ne derse yapmak îcâb etdiğini ve buna benzer aklın kabûl etmediği birçok şeyleri öğretiyorlar, bilhâssa hıristiyanların islâm dînine düşman olmaları lâzımdır, diyorlardı

Bunlara inanılmazsa, insanın mahv ve perîşân olacağını söylüyorlardı

Râhiblerden, söyledikleri şeylerin ne demek olduğunu soruyor, onlardan aklımın kabûl edeceği bir îzâh bekliyordum

Fekat hiç biri, bu husûsda tafsîlat veremiyor, (Bunlar kudsî sırlardır

Kimsenin aklı ermez) demekle iktifâ ediyorlardı

Bir insan aklı ermediği bir şeyi nasıl kabûl ederdi?Ben yavaş yavaş bu işde bir sakatlık olduğunu, hıristiyanlığın doğru bir din olmadığını düşünüyor ve ondan büsbütün nefret ediyordum

Hele, râhiblere başka bir dinden, meselâ islâmiyyetden bahs edilse, hemen ifrit kesiliyorlar, (Muhammed bir yalancıdır

İslâm uydurma bir dindir) diye bar-bar bağırıyorlardı

(Peki, bu din, niçin yalancı bir dindir?) diye sorduğum zemân, buna da bir cevâb veremiyorlar, kekeliyorlardı

Onların bu hâli, beni islâm dînini yakından tedkîk etmeğe sevk etdi

Malayada bulunan müslimânlarla temâs etdim

Onlardan dinleri hakkında bilgi taleb eyledim

Bunlar râhiblere hiç benzemiyordu

Bana islâmiyyet hakkında çok güzel ma’lûmat verdiler

Şunu da sözlerime ilâve edeyim ki, başlangıçda kendileri ile adamakıllı münâkaşa etdim

Fekat onlar, benim bütün süâllerime o kadar inandırıcı cevâblar verdiler, bunları o kadar metânet ve sabrla karşıladılar ki, yavaş yavaş gözümün önünde bir perde açıldığını, içime büyük bir huzûr ve ferâhlık geldiğini his ediyordum

Birçok hurâfelerle dolu olan hıristiyanlığın tam aksine, bu dinde herşey akla uygun, mantıkî ve fikrî idi

Müslimânlar tek bir hâlıka [yaratıcıya] inanıyorlardı

Bu büyük yaratıcı, insanların günâhkâr olduğunu söylemiyor, onlara ni’metini bol bol ihsân ediyordu

Verdiği emrler arasında, benim anlamadığım tek şey yokdu

İbâdetleri, sırf Allahü teâlâya hamd etmek içindi

Onlar muhtelif resmlere, işâretlere tapmıyorlardı

Kudsî kitâbları olan Kur’ân-ı kerîmin her âyetinin lezzetini rûhumda duyuyordum

İbâdet için muhakkak bir ma’bede gitmek mecbûriyyeti yokdu

İnsan, evinde yâhud herhangi bir yerde ibâdet edebilirdi

Bütün bunlar, o kadar güzel, doğru ve insânî şeylerdi ki, ben artık, hakîkî Allah dîninin, müslimânlık olduğunu kabûl etdim ve seve seve müslimân oldum

12-25-2007	#5
[KAPLAN]	Cevap : Niçin Müslüman Oldular ? İBRÂHÎM VOO (Malayalı) Ben, müslimân olmadan evvel katolik bir hıristiyandım Misyonerler beni katolik yapmışdı Fekat, bu dîne bir dürlü ısınamıyordum Çünki, râhibler, üç Allaha inanmaklığımı istiyorlar ve sonra İşâ-i rabbânîyi ya’nî [Îsâ aleyhisselâmın etinin ekmek ve kanının şerâb olduğunu temsîl eden âyini] ve kudsî ekmeğe tapmak mecbûriyyetini emr ediyorlardı Papanın, günâhsız olduğunu ve o ne derse yapmak îcâb etdiğini ve buna benzer aklın kabûl etmediği birçok şeyleri öğretiyorlar, bilhâssa hıristiyanların islâm dînine düşman olmaları lâzımdır, diyorlardı Bunlara inanılmazsa, insanın mahv ve perîşân olacağını söylüyorlardı Râhiblerden, söyledikleri şeylerin ne demek olduğunu soruyor, onlardan aklımın kabûl edeceği bir îzâh bekliyordum Fekat hiç biri, bu husûsda tafsîlat veremiyor, (Bunlar kudsî sırlardır Kimsenin aklı ermez) demekle iktifâ ediyorlardı Bir insan aklı ermediği bir şeyi nasıl kabûl ederdi?Ben yavaş yavaş bu işde bir sakatlık olduğunu, hıristiyanlığın doğru bir din olmadığını düşünüyor ve ondan büsbütün nefret ediyordum Hele, râhiblere başka bir dinden, meselâ islâmiyyetden bahs edilse, hemen ifrit kesiliyorlar, (Muhammed bir yalancıdır İslâm uydurma bir dindir) diye bar-bar bağırıyorlardı (Peki, bu din, niçin yalancı bir dindir?) diye sorduğum zemân, buna da bir cevâb veremiyorlar, kekeliyorlardı Onların bu hâli, beni islâm dînini yakından tedkîk etmeğe sevk etdi Malayada bulunan müslimânlarla temâs etdim Onlardan dinleri hakkında bilgi taleb eyledim Bunlar râhiblere hiç benzemiyordu Bana islâmiyyet hakkında çok güzel ma’lûmat verdiler Şunu da sözlerime ilâve edeyim ki, başlangıçda kendileri ile adamakıllı münâkaşa etdim Fekat onlar, benim bütün süâllerime o kadar inandırıcı cevâblar verdiler, bunları o kadar metânet ve sabrla karşıladılar ki, yavaş yavaş gözümün önünde bir perde açıldığını, içime büyük bir huzûr ve ferâhlık geldiğini his ediyordum Birçok hurâfelerle dolu olan hıristiyanlığın tam aksine, bu dinde herşey akla uygun, mantıkî ve fikrî idi Müslimânlar tek bir hâlıka [yaratıcıya] inanıyorlardı Bu büyük yaratıcı, insanların günâhkâr olduğunu söylemiyor, onlara ni’metini bol bol ihsân ediyordu Verdiği emrler arasında, benim anlamadığım tek şey yokdu İbâdetleri, sırf Allahü teâlâya hamd etmek içindi Onlar muhtelif resmlere, işâretlere tapmıyorlardı Kudsî kitâbları olan Kur’ân-ı kerîmin her âyetinin lezzetini rûhumda duyuyordum İbâdet için muhakkak bir ma’bede gitmek mecbûriyyeti yokdu İnsan, evinde yâhud herhangi bir yerde ibâdet edebilirdi Bütün bunlar, o kadar güzel, doğru ve insânî şeylerdi ki, ben artık, hakîkî Allah dîninin, müslimânlık olduğunu kabûl etdim ve seve seve müslimân oldum