İnsanız
İnsan kendi içine kapandığı zaman dışarı çıkması zor oluyor
Ve insan; niye içine bu denli kapanmaya hazır yaşıyor bilmiyorum
Sanırım bir süre sonra hep aynı cümle kulaklarda çınlıyor;
Yalnızız bu dünyada, yalnız geldik, yalnız gideceğiz
Yaşam insanı kendinden alıp, kimlere veriyor ve kimseler” o yaşamı kimbilir ne hale getiriyor”
İnsan kendi içine kapandığı zaman dışarı çıkması gerçekten çok zor oluyor…
Ve insan; niye içini bu denli acıtmak için yaşıyor bilmiyorum…
Sanırım bir süre sonra hep aynı cümle kulaklarda çınlıyor;
Bu dünyada kime inanıp, kime inanamayacağını asla bilemezsin
Yaşam insanı hangi denizden alıp, hangi fırtınaya sürüklüyor ve o fırtına bizi hangi limana atıp, nasıl kırıp döküyor…
Ve insan niye içini bu denli karartmak için yaşıyor bilmiyorum
Sanırım bir süre sonra hep aynı cümle kulaklarda çınlıyor;
Bir karartma gününde yüreğim ve hep öyle kalacak
İnsan kendi içine kapandığı zaman gökyüzünü görmesi zor oluyor
Ve insan; niye bu denli toprağa bakıyor bilmiyorum
Sanırım bir süre sonra hep aynı cümle kulaklarda çınlıyor;
Yüreğim sanki kör olmuş, hiçbir şeyi görmüyor
İnsan kendi içine kapandığı zaman melodiyi duyması zor oluyor
Ve insan neden notaları ardı sıra okumuyor bilmiyorum
Sanırım bir süre sonra hep aynı cümle kulaklarda çınlıyor;
Hayat müziği benim yüreğimde artık söylenmiyor”
Yazık
İnsanız; yokluğumuz varlığımız bir
Yaşam insanı kendinden alıyor,
Birilerine veriyor ve kimse o kimseler”
Yaşamı kim bilir ne hale getiriyor
İnsanız işte…
İnsanız
Aybike Gürbüzer