Ateşin İçindeki Buz Kristali

Kalemimle yazamamanın ezikliğini yaşıyorum bu gece
Fikirlerim ya da zikredemediklerimle boğuşuyorum
Öyle bir ikilem ki
Ateşin içinde erimeyen buz kristalleri gibi

Sen yardımcı olmayınca erimez onlar
Terk ettiğin gün alevlendi
O günden beri her gün artarak çoğalan alevlerdeyim
Gözümden düşen ilk damlayı saklıyorum hala
Kristalleşti zamanla oda
Tam göğsümün ortasında
Kalbime saplı bir hançer gibi Elleyemiyorum alevlerden
Ya da ellemek istemiyorum

Kalsın saplandığı yerde sonsuza kadar
İbret alsın herkes
Bakarak alevlerin içine kendilerini görürler
O parlayan ama erimeyen buz kristalinde de,
Beni, seni, bizleri

13-02-2010 Çorlu