Başarısız Yöneticiler....Bazı Yöneticiler Görevlerini Yanlış Anlar...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-16-2012

BÖLÜM 4

Mesafeli yönetici

Bunlar genellikle sorunlara iş işten geçtikten sonra el atarlar

Bu kusurun nedenlerinden biri, iş işten geçene kadar o sorunun varlığını duymamış olmalarıdır

“Kötü Haberi Bilmek İstemiyorum”

Kötü haberi duymazlıktan gelmek, onu iyi haber haline getirmez

O durum sizin yönetici olarak ele almanız gereken bir sorun olarak kalmaya devam eder

Kötü haberi inkar etmek, o yöneticinin: “Ben iyi bir yöneticiyim

O halde bu durum kesinlikle olamaz!” diye kendini kandırmaya devam etmesini sağlamaktan başka ise yaramaz

Astlarını ise hiçbir zaman kendine yetmez

Saygının kaybı, ardından nefreti getirir

Kötü haberi duymak istemeyen yönetici, baskı ve gerilim altında çalışmayan biri olarak tanınır

İlerleme ve terfi durumu, tıpkı kötü haberin saklamakla yok olacağına inanması gibi bir hayalden öteye gitmez

“Ben Haklıyım

Sen Değilsin

”

İnsanın ağzından en zor çıkan söz, “Yanılmışım!” sözüdür

Oysa bunun en kolay söylemesi gereken, en yararlı söz olduğunu anlamamız gerekir, çünkü başkalarının gözündeki itibarımızı arttırır

Hatalarımızı kabullenmediğimiz zaman sorunların çapı buyur, kuruluşların amaçları gerçekleşmez olur

“Bu Tatsız İse Yarın Bakarım”

Tüm insanların ortak özelliklerinden biri de, tatsız kararları erteleme eğilimidir

Hiç sorunlar “yarına” daha kolaylaşır mı? Zaman gemisi genellikle sorunu daha büyütür, daha kritik hale getirir

Deşarj: Yersiz Saldırganlık

Yıllar önce The Saturday Evening Post dergisi, bir dizi küçük resimden oluşan bir kapak kullanmıştı

Önce bir patronun, elemanlarından birini azarlayışı görülüyordu

İkinci resimde o eleman akşam evine donuyor, karışını haşlıyordu

Bunun ardından gelen resimde, kadın çocuğa bağırmaktaydı

Çocuk bundan sonrakinde köpeğe tekme atıyor, sonucunda da köpek gidip kediyi ısırıyordu

O gece ambardaki farelerin hayatının zorlaşacağını herhalde tahmin edebiliriz

Haksız saldırıyı sık sık yapanlar, ki sayıları hiç de az değildir, Başkalarının gözüne olgunluktan uzak insanlar olarak gözükür

Bu tip bir yönetici, bir profesyonel görüntüsü vermez

İyi Bir Dinleyiciden Kimse Nefret Etmez

Başarılı yöneticiler, kendilerinin iyi bir dinleyici olmadığını kabul eden, iletişimde bulundukları insanların da aynı hastalığa müptela olduğunu bilen kimselerdir

Bunu anlayınca, gerekli önlemleri alıp kendilerini iyi dinlemeye zorlarlar

Kendi söyledikleri sözlerin de, karşılarındakiler tarafından yalnızca duyulduğundan değil, anlaşıldığından emin olmaya çalışırlar

Çoğu zaman dinlemeye niyetimiz yoktur!Bu akla eski bir fıkrayı getiriyor

İki kişi karşılaştığında, birinci, “Nasılsın bakalım?” diye sorar

Öteki, “Pek iyi değilim, kanser oldum

”der

Birincisi buna karşılık olarak, “Çok iyi, karın nasıl peki?” diye devam eder

08-16-2012	#9
Prof. Dr. Sinsi	Başarısız Yöneticiler....Bazı Yöneticiler Görevlerini Yanlış Anlar... BÖLÜM 4 Mesafeli yönetici Bunlar genellikle sorunlara iş işten geçtikten sonra el atarlar Bu kusurun nedenlerinden biri, iş işten geçene kadar o sorunun varlığını duymamış olmalarıdır “Kötü Haberi Bilmek İstemiyorum” Kötü haberi duymazlıktan gelmek, onu iyi haber haline getirmez O durum sizin yönetici olarak ele almanız gereken bir sorun olarak kalmaya devam eder Kötü haberi inkar etmek, o yöneticinin: “Ben iyi bir yöneticiyim O halde bu durum kesinlikle olamaz!” diye kendini kandırmaya devam etmesini sağlamaktan başka ise yaramaz Astlarını ise hiçbir zaman kendine yetmez Saygının kaybı, ardından nefreti getirir Kötü haberi duymak istemeyen yönetici, baskı ve gerilim altında çalışmayan biri olarak tanınır İlerleme ve terfi durumu, tıpkı kötü haberin saklamakla yok olacağına inanması gibi bir hayalden öteye gitmez “Ben Haklıyım Sen Değilsin” İnsanın ağzından en zor çıkan söz, “Yanılmışım!” sözüdür Oysa bunun en kolay söylemesi gereken, en yararlı söz olduğunu anlamamız gerekir, çünkü başkalarının gözündeki itibarımızı arttırır Hatalarımızı kabullenmediğimiz zaman sorunların çapı buyur, kuruluşların amaçları gerçekleşmez olur “Bu Tatsız İse Yarın Bakarım” Tüm insanların ortak özelliklerinden biri de, tatsız kararları erteleme eğilimidir Hiç sorunlar “yarına” daha kolaylaşır mı? Zaman gemisi genellikle sorunu daha büyütür, daha kritik hale getirir Deşarj: Yersiz Saldırganlık Yıllar önce The Saturday Evening Post dergisi, bir dizi küçük resimden oluşan bir kapak kullanmıştı Önce bir patronun, elemanlarından birini azarlayışı görülüyordu İkinci resimde o eleman akşam evine donuyor, karışını haşlıyordu Bunun ardından gelen resimde, kadın çocuğa bağırmaktaydı Çocuk bundan sonrakinde köpeğe tekme atıyor, sonucunda da köpek gidip kediyi ısırıyordu O gece ambardaki farelerin hayatının zorlaşacağını herhalde tahmin edebiliriz Haksız saldırıyı sık sık yapanlar, ki sayıları hiç de az değildir, Başkalarının gözüne olgunluktan uzak insanlar olarak gözükür Bu tip bir yönetici, bir profesyonel görüntüsü vermez İyi Bir Dinleyiciden Kimse Nefret Etmez Başarılı yöneticiler, kendilerinin iyi bir dinleyici olmadığını kabul eden, iletişimde bulundukları insanların da aynı hastalığa müptela olduğunu bilen kimselerdir Bunu anlayınca, gerekli önlemleri alıp kendilerini iyi dinlemeye zorlarlar Kendi söyledikleri sözlerin de, karşılarındakiler tarafından yalnızca duyulduğundan değil, anlaşıldığından emin olmaya çalışırlar Çoğu zaman dinlemeye niyetimiz yoktur!Bu akla eski bir fıkrayı getiriyor İki kişi karşılaştığında, birinci, “Nasılsın bakalım?” diye sorar Öteki, “Pek iyi değilim, kanser oldum”der Birincisi buna karşılık olarak, “Çok iyi, karın nasıl peki?” diye devam eder