07-10-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ay Geceye Doğardı
Ay Geceye Doğardı Hikayesi - Gece Hikayeleri - Gül Şehri - Aysel Bahram Yazıları
Sonbahar da yazdan kalma güzel bir gündü Havanın berraklığı sonbaharın hüznüne karışıyordu Çamlar ve defnelerden başka bütün ağaçlar allı sarılı renklere bürünmüştü
Kırmızıyı hüzne çevirebilen tek mevsimdi sonbahar
Yapraklar her an düşmeye hazır gibiydi
Zamanı gelmişti artık hazırlıklar bitmiş göç başlamıştı yayladan Vargit çiçekleri açmıştı kırlarda köylere inmeye başlamıştı yayla sakinleri
Kimi hazırdı gitmeye, kimi hazırlıklara devam ediyordu
Deniz dalgaları da sonbaharla hırçınlaşmış sahile şiddetle vuruyor, rüzgar dalgalara eşlik ediyordu Sarp kayalar denize set oluyordu adeta ve kayalarla bütünleşmişçesine bir kadın, denize bakıyordu
Gözlerinde ki yaşlar rüzgarla savruluyordu Saatlerdir orada öylece duruyor,hareket etmiyorduAra ara kızarmış burnunu ve akan yaşlarını silerek:
Ben ne yaptım Bunu kendime nasıl yaptım diyordu
Yılların yorgunluğu çökmüştü gözlerine Sararan yapraklar misali solgundu yüzüDurmadan ağlıyordu
Ben ne yaptım Bunu kendime nasıl yaptım diyordu yine
Bir adım attı boşluğa Bir müddet öylece kaldıSonra geri çektiBelli ki karar veremiyorduDönüp arkasına baktı Nereye ya da kime baktı bilinmezAkan yaşlarını sildi tekrar elinin tersiyle:
Allahım AllahımYüzüm yok Huzuruna gelmeye yüzüm yok sözleri tekrar tekrar döküldü titreyen dudaklarından
Yere çömelerek yüzünü ellerinin arasına aldı,katıla katıla ağlamaya devam etti
Vakit bir hayli ilerlemiş,gün geceye dönmüştüDenizin dalgaları daha sakin daha yavaş vuruyordu kıyıyaKuşlar ağaç dallarına tünemiş zikrediyorduAkşam sefaları açıyordu renk renkAy doğuyordu kararmış gönüllere, görmeyen gözlere
Ne çok ağlamış ne çok yanmıştı kadının yüreği Can dayanmaz,yürek dayanmazdı bunca ağlamaya
Başını kaldırıp bir müddet baktı karanlık sulara
Ağır ağır ellerini kaldırarak semaya:
Ya Rab!
Ya Rab dediağlamaya devam ederek
ben pişmanımHata yaptım günah işledim Günahımı çok daha büyük günahla örtmeye,verdiğin canı almaya kalktımHuzuruna gelmeye yüzüm yokBaşka kapımda yok gideyim Affet Ne olur affet Affet Allahım Sana sığındım Sana sığındım
Hem ağlıyor hem de yakarıyordu rabbine Akan her damla yaşla huzur buluyordu Sığındığı Rabbi ile hemmal oluyorduYaradan çok merhametliydiPişmanlıkla akan bir damla yaşı zayi etmez,Özden gelenle özü yıkar temizlerdi
Pişman olmak ne güzeldihatadan yüz çevirmek Sana döndüm diyebilmek ve sığınabilmek boynu büküp
Af dilemek,huzur veriyor, istikamet Yüce Allaha dönüyordu
Açılan eller boş kalmıyor,akan yaş boşa akmıyordu Pişmanlıkla olunca,affediyordu yaradan,merhamet ediyordu
Nice zaman sonra kalktıUzun uzun baktı karanlık denize Yürüdü Kim bilir beklide onu merak eden bekleyen ailesine doğru
Yer gök şahit olmuştu haline Umutsuzluktan umuda dönüşüne
Uçuruma attığı adıma, geri çekip ettiği tövbeye,pişmanlıkla akan yaşına,yakarışına ve
umutsuzluk kıyısından, pişmanlık köprüsüne çıkışına
Yağan rahmete şahit olmuştu günŞahit olmuştu gece
Geceye ay doğar mıydı?
Doğardı
Ay geceye doğardı
Aysel Bahram
|
|
|