Cevap : Sanat Ansiklopedisi - Sanat Sözlüğü

**Şengül Şirin** · 12-03-2010

İbda: Yaratma; sanatın her devirde ve her yüzyıla ait bütün ayrıntılarını bildikten sonra, şimdiye kadar yapılmamış, yeni bir çığır açma; yeni, ayrı ve bir esasa bağlanmış üstün örnekler

İ’câm: Harfleri noktalama, yazıya nokta koyma

İcâzet: Bk

Hatt-ı icazet

İc’azetname, icâzet: İlimde ve yazıda öğrenimini bitirenlere verilen belge; hattat icazetnamelerine son asırda ketebe kıtası denilmiştir

İcazetnamede, silsilenamedeki gibi, kimin kimden yazı öğrenmiş olduğu sıra ile gösterilir

Kıtalarda ise yalnız öğrenci ve öğretmenin ismi ile dualar yazılmıştır

İcazetname almadan önce yazıya ketebe konulamaz

İç: Arap harflerinin karınlı veya tekneli olanlarının çizgi içindeki kısımlarına verilen isim

İç kapak: Dış kapaktan sonra gelen, bazen boş bazen da eserin adı ve vakıf mühürlerinin bulunduğu yaprak

İç yüz: Kapağın iç tarafı

Bâzı ciltlerde tıraş edilmiş deri tezyin edilmeden düz olarak yapıştırılmıştır

Selçuklular zamanında ciltlerin iç yüzlerindeki süsleme, kızgın demirin bastırılması ile yapılmış belli motiflerden ibarettir

XV

yüzyıldan sonra birçok Türk cildinde iç kısım, ya oyma (katı') şeklinde veya dıştakinin aynı kabartma şekillerle süslenmiştir

Ebru kâğıt kaplanmış veya âyet yazılmış müzehhep iç yüzler olduğu gibi, nadiren iç yüzde halkârî süslemelere de rastlanır

İklil: Taç

Bk

Ser sûre

İlhanî: İlhanlılar devrinde Anadolu'da yaygın olarak kullanılan keşideli bir yazı türüne verilen ad

İnce yazı: Eski yazıların bir sanat gösterisi olarak ince yazılması

Bk

Gubarî

İsfidaç: Bk

Üstübeç

Istampa baskılı cilt: Soğuk ıstampa, üzerine modelin kazındığı bir demir levha kızdırıldıktan sonra derinin üzerine bastırılır

Bu Istampa modeli meşin üzerine bir altın yaprakla bastırılarak yaldızlı cilt elde edilir

İstif: “Bir şeyi birbiri üzerine ve sıra ile dizip yığmak” demek olan bu kelime, eski yazıda kelimeleri birbiri üzerine çıkararak dizmek yerine kullanılmış bir terimdir

Hattatlıkta değerli olan, ne kadar üst üste olursa olsun kolay okunanıdır

Rakım Efendi, sülüs istifte çok başarılıdır

Muhsin zade Abdullah Bey, yazacağı yazıyı kurşun kalemle istifler; âz okuma bilen bir çocuğa gösterip çocuk okuyabilmişse onu yazarmış

İstinsah: Nüshasını çıkarmak, kopya etmek

Eskiden, müellifin yazdığı ya da hazırladığı kitabı elle çoğaltma işlemi

Bu işi yapanlara müstensih denilir

Itrî: Süsleme motifi

Bir tür yaprak şeklidir

Itır yaprağına benzediğinden bu adı almıştır

Berk-i ıtrî de denilir

12-03-2010	#10
Şengül Şirin	Cevap : Sanat Ansiklopedisi - Sanat Sözlüğü İbda: Yaratma; sanatın her devirde ve her yüzyıla ait bütün ayrıntılarını bildikten sonra, şimdiye kadar yapılmamış, yeni bir çığır açma; yeni, ayrı ve bir esasa bağlanmış üstün örnekler İ’câm: Harfleri noktalama, yazıya nokta koyma İcâzet: Bk Hatt-ı icazet İc’azetname, icâzet: İlimde ve yazıda öğrenimini bitirenlere verilen belge; hattat icazetnamelerine son asırda ketebe kıtası denilmiştir İcazetnamede, silsilenamedeki gibi, kimin kimden yazı öğrenmiş olduğu sıra ile gösterilir Kıtalarda ise yalnız öğrenci ve öğretmenin ismi ile dualar yazılmıştır İcazetname almadan önce yazıya ketebe konulamaz İç: Arap harflerinin karınlı veya tekneli olanlarının çizgi içindeki kısımlarına verilen isim İç kapak: Dış kapaktan sonra gelen, bazen boş bazen da eserin adı ve vakıf mühürlerinin bulunduğu yaprak İç yüz: Kapağın iç tarafı Bâzı ciltlerde tıraş edilmiş deri tezyin edilmeden düz olarak yapıştırılmıştır Selçuklular zamanında ciltlerin iç yüzlerindeki süsleme, kızgın demirin bastırılması ile yapılmış belli motiflerden ibarettir XV yüzyıldan sonra birçok Türk cildinde iç kısım, ya oyma (katı') şeklinde veya dıştakinin aynı kabartma şekillerle süslenmiştir Ebru kâğıt kaplanmış veya âyet yazılmış müzehhep iç yüzler olduğu gibi, nadiren iç yüzde halkârî süslemelere de rastlanır İklil: Taç Bk Ser sûre İlhanî: İlhanlılar devrinde Anadolu'da yaygın olarak kullanılan keşideli bir yazı türüne verilen ad İnce yazı: Eski yazıların bir sanat gösterisi olarak ince yazılması Bk Gubarî İsfidaç: Bk Üstübeç Istampa baskılı cilt: Soğuk ıstampa, üzerine modelin kazındığı bir demir levha kızdırıldıktan sonra derinin üzerine bastırılır Bu Istampa modeli meşin üzerine bir altın yaprakla bastırılarak yaldızlı cilt elde edilir İstif: “Bir şeyi birbiri üzerine ve sıra ile dizip yığmak” demek olan bu kelime, eski yazıda kelimeleri birbiri üzerine çıkararak dizmek yerine kullanılmış bir terimdir Hattatlıkta değerli olan, ne kadar üst üste olursa olsun kolay okunanıdır Rakım Efendi, sülüs istifte çok başarılıdır Muhsin zade Abdullah Bey, yazacağı yazıyı kurşun kalemle istifler; âz okuma bilen bir çocuğa gösterip çocuk okuyabilmişse onu yazarmış İstinsah: Nüshasını çıkarmak, kopya etmek Eskiden, müellifin yazdığı ya da hazırladığı kitabı elle çoğaltma işlemi Bu işi yapanlara müstensih denilir Itrî: Süsleme motifi Bir tür yaprak şeklidir Itır yaprağına benzediğinden bu adı almıştır Berk-i ıtrî de denilir __________________ Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır