Cevap : Peygamberler

SEÇIM
Peygamber hacdan döndükten sonra, çesitli karisikliklar yasanmaya baslamisti Bir yil önce müslüman olmus Yemameli, Beni Hanife kabilesinden; Müseyleme adli bir kisi çikmis, kendisinin peygamber oldugunu iddia ediyordu Bir süre sonra, Müseyleme'nin kabilesinden iki kisi Peygamberimize gelerek: "Allah'in Resûlü Müseyleme' den Allah'in Resûlü Muhammed'e selâm üzerine olsun! Otoriteyi seninle paylasma görevi bana verildi Dünyanin yarisi bizim diger yarizsi da günahkâr olmalarina ragmen Kureyslilerin" seklinde yazili mektubu getirdi Peygamberimiz onlara bu konuda ne düsündüklerini sordu Onlar da ayni fikirde olduklarini söyleyince Resûl:"Vallahi, Eger elçiler öldürülmez diye bir kural olmasaydi, sizin basinizi keserdim" Sonra Müsyleme'ye hitaben bir mektup yazarak elçilerle gönderdi:" Allah'in Resûlü Muhammed'den, yalanci peygamber Müsyleme'ye Selâm, dogru yolda olanlarin üstüne olsun Gerçekte yeryüzü Allah'indir, O, kullarindan diledigine onu miras birakir, isin sonu Allah'tan korkanlarin lehinedir
Bu surada ortaya çikan yalanci peygamberlerden biri, Beni Esed'in baskani Tuleybe, digeri de Yemenli Kâb Bin Esved'diYemenli bir süre bölgesinde etkili oldu Fakat bir süre sonra gurur ve kibiri yüzünden taraftarlari da ona karsi çikip, öldürdüler Tuleyhe de en sonunda dize getirilerek Islâm'in en güçlülerinden biri oldu Müseyleme de aylar sonra Vahsi'nin attigi bir mizrakla öldüBunlar Islamiyet için potansiyel bir tehlike olusturmustu Sace isimli bir kadin da, kadin peygamber oldugunu iddia ediyordu Fakat Peygamberimiz (sav) bunlarla ugrasmak istemiyor, kuzeydeki Mute yenilgisini düsünüyorduZeyd savasta sehid olmustuBuna bir karsilik verilmeliydi Bu yeni ordunun kumandanligina Zeyd'in oglu Üsame getirildi
Peygamberimiz sik sik cenneti tasvir ediyordu Bu yüzden ölümden çok sik bahsediyordu Bir gün basi hiç agrimadigi bir sekilde agrimisti Fakat yine de mescide gitti Namazdan sonra minbere çikip son defa yapiyormus gibi Uhut sehitlerine rahmet diledi Daha sonra: "Allah'in kullari arasinda bir kul var ki, Allah onu dünya ile kendisi arasinda bir seçim yapmasi konusunda serbest biraktiO da Allah'i seçtiBunun üzerine Ebû Bekir -Peygamberimizin kendisini kasdettigini anlayarak- aglamaya basladiPeygamberimiz de aglamamasini söyleyerek "Ey insanlar, insanlar arasindaarkadasligi il e en lütüfkâr olan kisi Ebû Bekir'dir" Minberden inmeden önce söyle dedi: "Ben sizden önce gidiyorum ve sahidinizim Sizinle simdi su durdugum yerden gördügüm havuzda bulusacagim Sizin Allah'in yaninda baska ilahlar edineceginizden korkmuyorum Sizin iççin bu dünyadan korkuyorum, ola ki dünyevi seyler için birbirinize rekabet edersiniz"
Mescidden çikinca Aise'nin yanina gittiPeygamberimizin yüzünde ölümcül hastaligin izleri görülüyordu Hastaligi öylesine artmisti ki namazi ancak oturarak kildirabiliyordu Bir sonrakinamaz vaktinde oturabilmesine ragmen namazi kildiramayacagini hissetti Hanimlarina: "Ebu :Bekir'e namazlarda imamlik etmesini söyleyin" dedi HzAise buna karsi çikarak babasinin duygulu bir adam oldugunu, bu isi baskasinin yapmasinin daha uygun olacagini söyledi Diger hanimlrinin da HzAise gibi konusmasina ragmen o, israr ederek namazi Ebu Bekir'in kildirmasini istedi
HzMuhammed, çok aci çekiyordu Acinin çok agirlastigi bir anda karisi Safiye (ra) ona: "Ey Allah'in peygamberi, senin çektigini keske ben çekseydim! dedi
Hicret'in onbirinci yilinin Rebi-ul Evvel ayi Pazartesi günü Peygamber'in atesi düstü ve çok güçsüz olmasina ragmen Mescid'e gitti O, gittiginde namaz baslamisti ve mü'minler öyle sevindiler ki neredeyse namazdan çikacaklardi Fakat, Resûl-i Ekrem, devam etmelerini isaret ettiOnlardaki takvayi görerek sevinçle yüzü parladiEbû Bekir onun namaza devam etmesini istediPeygamber (sav) ise onun arkasinda namaz kildi
Mü'minler Peygamber (sav)'in iyilesmis oldugunu düsünüyorlardi Oysa ki, O, namazdan sonra odasina çekilmis, güçsüz bir sekilde Aise (ra)'in kucaginda yatmakta idi Bir süre kendini kaybetti Sonra gözlerini açarak:"Cennette bulusmak üzere" dedi
"Allah'in kendilerine nimet verdigi Peygamberler, dogrular( ve dogrulayanlar) sehitler ve salihler beraberdir Ne iyi arkadastirlar onlar"(Nisa:69)
Sonra, onun tekrar:"Allah'im, cennette bulusmak üzere" dedigini duydu Bunlar son kelimeler oldu