İsimler Sözlüğü

Ö

ÖCAL: (Tür) Er- Yapılan kötülü*ğün acısını çıkar, öcünü al
ÖCALAN: (Tür) Er - İntikam alan
ÖDÜL: (Tür) l Bir basan ya da iyilik karşısında verilen armağan 2 Yarışma veya müsabakalarda bir tarafın, kazanana verdiği hediye, mükafat -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖGE: (Tür) 1 Çok akıllı Yaşlı kimse 2 Bir ulusun büyüğü, ileri geleni 3 Hekim 4 Ün, şöhret - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖGEDAY: (Tür) Er 1 Çok akıllı, bilgili 2 Moğol hükümdarı Cengiz Han'ın oğlu
ÖGER: (Tür) Er - Akıllı, bilgili kimse
ÖGET: (Tür) - Beğenilen, aranılan, övülen, iyi güzel - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖGETÜRK: (Tür) Er - Akıllı, bilgili Türk
ÖĞÜN: (Tür) 1 Kendini yücelt, gurur duy 2 Zaman vakit 3 Kez, defa 4 Önde, ileride olan - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖĞÜT: (Tür) - Bir kimseye yapması ya da yapmaması gereken şeyler için söylenen söz - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖKE: (Tür) Er - (bkz Öge)
ÖKER: (Tür) Er - Akıllı kimse
ÖKKEŞ: (Ar) Er 1 Erkek örümcek 2 Bir dağ adı
ÖKLÜ: (Tür) Er - Akıllı
ÖKMEN: (Tür) Er - Akıllı, zeki, bilgili kimse
ÖKMENER: (Tür) Er - Akıllı, bilgili kimse
ÖKTEM: (Tür) Er - Güçlü, onurlu, gösterişli, korkusuz
ÖKTEMER: (Tür) Er - (bkz Öktem)
ÖKTEN: (Tür) Er - Akıllı, bilgili, fazıl, kahraman, cesur
ÖKTÜRK: (Tür) Er - Akıllı, güçlü Türk
ÖMER: (Ar) Er - İslam Devleti'nin II Halifesi Ömer b Hattab Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek Cennetle müjdelenmiştir Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru'1-Faruk adını almıştır
ÖMÜR: (Ar) 1 Hayat müddeti, yaşama süresi 2 Hayat, dirilik - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖMÜRAL: (ati) Er - Uzun ömürlü ol
ÖMÜRCAN: (ati) - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNAL: (Tür) Er - İleri git, lider ol anlamında
ÖNAY: (Tür) - Ayın ilk günlerindeki hali, hilal - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNAYDIN: (Tür) Ka - Ön aydın
ÖNCEL: (Tür) 1 Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse 2 Bizden önce yaşamış olanlar -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNCÜBAY: (Tür) Er - Klavuz, rehber, önder kişi
ÖNDER: (Tür) - Bir davada, fikri siyasi bir harekette önde giden, önayak olan, kitleyi idare eden kimse, lider, şef - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNEL: (Tür) - Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNEN: (Tür) - Hak, adalet - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNER: (Tür) 1 Önde gelen, başta gelen 2 Yön 3 Sıra - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNGAY: (Tür) - Jüpiter gezegeni -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNGEL: (Tür) Er - Ağır başlı
ONGEN: (Tür) - Basan, zafer - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNGÜ: (Tür) Er 1 İlk, önce, önceki 2 Direnme, inat
ÖNGÜL: (Tür) 1 Direnen, inatçı kimse 2 Ön ayak olan, teşvik eden 3 Kılavuz - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖNGÜT: (Tür) Er 1 Saklanarak yanaşma, izinden yürüme 2 Hücum etmek için elverişli yer
ÖNKAL: (Tür) Er - Ön kal
ÖNNUR: (Tür) Ka - Ön nur
ÖNSAL: (Tür) Er - Ön sal
ÖNSOY: (Tür) Er - İlk soy
ÖNÜR: (Tür) - Kendinden önceki, eski Öne geçen, ileriye giden - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖREN: (Tür) 1 Eski yapı ya da kent kalıntısı 2 Şehir kent Köy 3 Bitek ova 4 Ormanlık yer - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖRENEL: (Tür) Er - Cömert ve geniş el
ÖRENER: (Tür) Er - Geniş, güven veren yiğit
ÖRENGÜL: (Tür) Er - Yaban gülü
ÖRGEN: (Tür) Er 1 Organ 2 İnce halat, urgan
ORSAN: (Tür) Er - Yüce adı olan
ÖRSEL: (Tür) Er - Ör sel
ÖTÜKEN: (Tür) Er 1 Oğuz destanında Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık kutsal bölge 2 Moğolca'da yer Tanrıçası - İsim olarak kullanılmaz
ÖVEÇ: (Tür) Er - 2, 3 yaşındaki erkek koyun
ÖVÜNÇ: (Tür) - Övünmeye yol açan, övünülecek şey - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖYMEN: (Tür) Er - Evcimen, evine bağlı
ÖZ: (Tür) 1 Bir kimsenin betiği, manevi varlığı 2 Bir şeyin temel öğesi 3 Kan bağı ile bağlı olan 4 Katıksız, an 5 Çay, dere - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZAK: (Tür) Er - Öz ak Özü temiz, doğru kimse
ÖZAKAN: (Tür) Er - Öz akan
ÖZAKAY: (Tür) - Öz akay Özü temiz kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZAKIN: (Tür) Er - Öz akın
ÖZAKINCI: (Tür) Er - Öz akıncı
ÖZAKTUĞ: (Tür) Er - Beyaz tuğ
ÖZAL: (Tür) Er - Öz al
ÖZALP: (Tür) Er - Özünde yiğit olan kimse
ÖZALPMAN: (Tür) Er - Özünde yiğit olan kimse
ÖZALPSAN: (Tür) Er - Yiğitliğiyle tanınan kimse
ÖZALTAN: (Tür) - Sabah seher vöaktinde göğün kızıllaşarak aydınlanması - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZALTAY: (Tür) Er - Altaylara mensup Öztürk
ÖZALTIN: (Tür) - Özü altın gibi değerli olan kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZALTUĞ: (Tür) Er - Kırmızı tuğ
ÖZAN: (Tür) Ka - Öz an
ÖZARI: (Tür) - Arı gibi çalışkan kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZARKIN: (Tür) Er - Öz arkın
ÖZASLAN: (Tür) Er - Aslan gibi güçlü, soylu kimse
ÖZATA: (Tür) Er - Ata ve Öz kelimelerinden birleşik isim
ÖZATAY: (Tür) Er - Özü herkesçe tanınan kimse
ÖZAY: (Tür) - Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık kimse