Masallar 0.5 Çocuklar İçin

KEDİ, GELİNCİK VE YAVRU TAVŞAN

Yavru tavşanındı saray Bir sabah bayan gelincik zaptetti yavru tavşanın sarayını

Vay kurnaz vay! ev sahibi evde bulunmadığından kolay oldu bu iş hemde pek kolay
O gün şafakla çıkıp gitmişti tavşan Kırlar kekik kokuyordu, mis gibi kekik Bizimki yiyip içip mahzenine döndüğü zaman gelincik pencereye dayamıştı burnunu Tavşan orada görünce onu:

"Hey, bayan, dedi, çıkınız hemen baba yadigarı evimden Yoksa haber yollarım bütün farelere" dedi

Cevap verdi sivri burunlu gelincik:
"Toprak onu ilk ele geçirenindir," dedi
Savaşılmaya değerdi doğrusu
"Ne tuhaf iş, dedi gelincik, burası bir krallık olsa bile, tapusunu şuna, buna, hatta bana değil de filanca oğlu falanca tavşana kim vermiş?"
Falanca tavşan söz açtı geleneklerden:
"Ben, dedi, ben, kanunen sahibim bu yere Burası babadan oğula kalır kanuna göre Böylelikle filandan kaldı falana falandan kaldı bana Sanki 'ele ilk geçirmek' kanunu daha mı iyi?"
Gelincik, "uzatmayalım" dedi "Davamızı halletsin, gidip görelim de Samur'u"
Keşiş gibi inzivada yaşayan bir kediydi Samur Yüzü gülerdi her zaman Evliya gibi bir şey, yağlı, tüylü, şişman Karışık işleri halletmekte de uzmandı

Teklifi kabul etti tavşan
İşte ikisi de kürklü beyin karşısındadır
"Yaklaşın çocuklar, yaklaşın dedi Samur, artık ihtiyarladık da sağır oldum biraz sağır"
Yaklaştı ikisi de çekinmeden
Bizim sofu balık da tam vaktinde doğruldu, attı iki pençesini hemen davacıları yutup aralarını buldu

İşte çok defa böyle hakemlik eder küçüklere büyükler