Nasıl Akıttın Ki İçime Sevdanı ...Gelmeden Yanıma...Gitmelerin Korkusu Çöküyor İçime
 

Geçmiyor zaman , yarını beklerken ...nasıl bir beklemek ki...ne yere ne göğe sığıyor bu yürek...

Zaman akmıyor , sabah olmuyor...Nasıl akıttın ki içime sevdanı ...gelmeden yanıma...gitmelerin korkusu çöküyor içime...sen uzaklara gittikçe İstanbul haylazca yanıma yaklaşıyor...

Sensizliğin öfkesi dudaklarımda...Haykırışım meleklerin kanatlarında...Sesin uzaklarda...gözlerin yakamoz gecesiyle denizin durgun sularında...sırtında kambur olmuş zamanın yükleri arasından ...hatırlaman zor belkide beni çağırdığın o sevda mısralarını , haykırışlarını...

Cevabı sende saklı soruların ...unuttum sormayı...öyle kapılmışım ki...

Yollar çağırıyor, ansızın...uykumdan uyandırıyor soluk soluğa habersiz...Beklemelerin belli belirsiz halleri iç acıtıyor, sabırsız ruhumun derinliklerinde...Kuzey rüzgarları yüzümü sıvazlıyor öfkeli...Durulmuyor içsel yolculukarım...Çekiyor yollar beni sana...Nereye kadar sürer bu hasret...

Nerede biter bu yolculuk...Ne zaman durulur bu içimdeki fırtına...