ForumSinsi - 2006 Yılından Beri

ForumSinsi - 2006 Yılından Beri (http://forumsinsi.com/index.php)
-   ForumSinsi Ansiklopedisi (http://forumsinsi.com/forumdisplay.php?f=476)
-   -   Çizim, DESEN Olarak da Bilinir.bir Yüzey üstünde Imgeler Oluşturma Sanatı Ya da Tekniği. (http://forumsinsi.com/showthread.php?t=1089260)

Şengül Şirin 06-11-2015 01:16 PM

Çizim, DESEN Olarak da Bilinir.bir Yüzey üstünde Imgeler Oluşturma Sanatı Ya da Tekniği.
 
1 Eklenti(ler)
ÇİZİM

Çizim, DESEN olarak da bilinir.bir yüzey üstünde imgeler oluşturma sanatı ya da tekniği.Genellikle uygulama yüzeyi kağıt,çizim malzemesi ise mürekkep ,kurşunkalem,tebeşir,kömür kalem ya da mum boyadır.Çizim,kütle ve renkten çok biçimin vurgulanmasıyla resim sanatından ,üretilmesinin bittiği anda sonuca varılmış olmasıyla da taş baskı ve aside yedirme baskı gibi öteki grafik sanatlardan ayrılır.

http://frmsinsi.net/attachment.php?a...1&d=1434016581

Belirli dönemlerde çizgi,çizimin temel öğesi olarak görülmüştür.Gerçekten de ,birçok çizimin yalnızca dış çizgilerden oluşmasına,birçoğunun da çizgiye dayanmasına karşın,çizgi çizimin yalnızca dış çizgilerden oluşmasına ,birçoğunun da çizgiye dayanmasına karşın ,çizgi çizimin belirleyici özelliği olarak görülmemelidir.Çünkü örneğin Georges Seutrat'nın tebeşirle ya da John Constable'ın sepyayla yaptıkları çalışmalarda olduğu gibi bazı çizimlerde hiçbir çizgi bulunmayabilir.Çizimler çoğu zaman tek renkli olmakla birlikte ,renkli mum boya yada lavi gibi çeşitli renklendirme malzemeleri de kullanılabilir.

Çizim,çoğunlukla resim,heykel ya da mimarlık gibi daha somut bir alanda yapılacak çalışmaların ilk adımını oluşturur.Mobilyadan makineye kadar insan eliyle üretilen her tür nesnenin yapımında hemen her zaman çizimler ya da planlar kullanılmıştır.Rönesans öncesinden günümüze ulaşabilen çok az sayıdaki çizimlerin hemen hepsi bu tür hazırlık çalışmalarıdır..Bu azlığın,çizim malzemelerinin kolay bozulur nitelikte olması sonucu ortaya çıktığını göz önünde bulundurmak gerekirse de,ortaçağda hazırlık çizimlerinin zaten genelde model kitaplarındaki standart tasarımlara göre yapıldığı,dolayısıyla da her sanatçının kendi çizimini yapması gerekmediği unutulmamalıdır.En tanınan ortaçağ model kitabı Villard de Honnecourt'unkidir.bunda geometrik biçimlerden yola çıkılarak nasıl insan ve hayvan çizimeleri yapılacağı gösterilir.Kitapta doğadan yapıldığı ileri sürülen çizimlerin bile oldukça kalıplaşmış özellikleri bulunduğu görülür.

Rönesans öncesinde Giotto'nun doğalcı yaklaşımının etkisiyle çizim teknikleri değişti.model kitaplarındaki stilize dış çizgilerin yerini doğadan yapılan çizimler aldı.Dış çizgiler içindeki biçimlere tarama yoluyla ışık-gölge etkisi verilerek üç boyutlu bur görünüm kazandırıldı.Cennino Cennini ,II libro dell'arte (1437; Ustanın Elkitabı) adlı yapıtında ustalardan kopya ederek çizim yapmanın yanı sıra,doğadan da çalışılmasını salık veriyordu.İtalyan Rönesansı boyunca çizim,bağımsız bir teknik olmaya ve sanat kuramı içinde önem kazanmaya başladı.Özellikle daha resimsel özellikler gösteren Venedik üslubuna karşıt nitelikteki Floransa sanatında görülüyordu.Floransa'da fresk sanatının yaygın olması,çizim anlayışını da belirledi.1435'te Leon Battista Alberti çizimi dış çizgi ile bir tuttuğunu yazıyor ve iyi bir çizimin çoğu zaman kendi başına da çok güzel olduğunu kabul etmekle birlikte onu gene resmi oluşturan " üç parça" dan biri olarak tanımlıyordu.Gerçekten de ,freksleri uygulamak için bazen duvara kazınan dış çizgiler ,Rönesans'ta yaygın bir çizim türüydü.Alberti'ye göre resmin ikinci parçası olan kompozisyon, görülen nesnelerin resmin içine yerleştirme yöntemiydi.Bundan 50 yıl sonra Piero della Francesca her iki "parça"yı da az çok kapsayan daha geniş bir tanım yaparak,çizim dendiğinde orantılı biçimde yerleştirilen profil ve dış çizgilerin anlaşılması gerektiğini yazdı.


Kaynak;AnaBritannica cilt 9 sayfa 178-179 frmsinsi.net için yazılmıştır.

Şengül Şirin 07-14-2015 12:27 PM

Cevap : Çizim, DESEN Olarak da Bilinir.bir Yüzey üstünde Imgeler Oluşturma Sanatı Ya da Tekniği.
 
Genç Leonardo da Vinci defterlerinde çizimlerin şiir taslaklarına benzediğini belirterek ,bunlara başka bir gözle bakılması gereğini savunuyordu.Da Vinci kendisi de teknik açıdan deneysel çizimler yapıyordu.Bunlar çoğunlukla herhangi bir resmin ön taslağı olarak düşünülmemiş,bağımsız çizimlerdi.Bunlardan etkilenen Raffaello ile Michelangelo çizimi,figürler arasındaki ilişkileri çözümlemeye ve biçimleri oluşturmaya yarayan bir araç olarak kullandılar.Michelangelo bu amaçla,heykel sanatındaki yontma yöntemlerine benzer bir sık tarama üslubu geliştirdi.Ustaların değişik üsluplarını ortaya koymak için onların çizimlerini toplamayı akıl eden Giorgio Vasari'nin yazılarında,çizim kavramı oldukça önem kazandı ve kapsamı genişledi.Vasari'nin çizim için kullandığı,hem tasarım,hem çizim anlamına gelen disegno sözcüğü başka birçok şeyi de içeriyordu.Ona göre disegno,resim,heykel ve mimarlıktan oluşan üç ana sanat dalının temelini oluşturuyordu.Sözcük olarak yalnızca alışılmış anlamda bu sanat yapıtlarının gerçekleştirilmesinde kullanılan hazırlık çizimlerini değil,aynı zamanda Yeni - Platonculuk doğrultusunda bir anlayışla ,bunların yaratılmasında sanatçının imgelerine Tanrı tarafından yerleştirilen ana düşünceyi de tanımlıyordu.Bu anlamda çizim,bütün yaratıcı süreçlerin başlatıcısıydı.

Bu görüşü benimseyenler doğal olarak kompozisyonlarını tasarlarken her aşamada çizimden yararlanma gereğini duyuyorlardı.Dolayısıyla bu ressamlarla ,dış çizgiler ya da tekrar tekrar yapılan ön çizimler olmadan çalışan Venedik okulu ressamları arasındaki ayırım gittikçe büyüdü.Çizimin işlevi konusunda bu ayrı anlayış ve uygulamalar daha sonraki yüzyıllar boyunca da rakip resim okullları arasında sürdü.Çizimi sanatın temeli olarak gören anlayış,16.yüzyılda Annibale Carracci'nin kurduğu ,doğaya bakarak çizimler yapan sanatçıların toplandığı akademi ile bağdaştırılır oldu.

Bu arada çizim daha bağımsız bir hale geldi.Örneğin Albrecht Dürer,Hans Holbein ya da 16.yüzyıl Fransız saray ressamlarının portre çalışmalarında olduğu gibi ,önemli kişilerin yüz çizgilerinin saptanması için bir araç olarak kabul edildi.Rembrandt çizim çalışmalarını,resim ya da oyma baskılarını hazırlamada kullanmaktan çok,bağımsız bir sanat türü olarak ele aldı.17.yüzyıla gelindiğinde çizimler artık belirli bir pazar değerine kuvuşmuştu; sanat yapıtı alıp satanlar çizim koleksiyonculuğunda uzmanlaşmışlardı; imza taklikçileri de bu durumdan yararlanmaya başladılar.British Museum ve Ashmolean Müzesinde daha çok 17 ve 18.yüzyıl sanatçılarının yaptıklarıyla sanat uzmanlarının topladıkları yapıtlardan büyük çizim koleksiyonları oluşturuldu.

18. ve 19.yüzyıllarda çizgi ve resim konusundaki eski tartışma ,klasik ve romantik resim okulları arasındaki rekabatle birlikte yeniden canlandı.Salt çizgiden oluşan çizimlerin ustası Jean -Auguste- Dominique Ingres," çizim sanatta dürüstlük,çizgisel çizim ise, her şeydir" diyordu.19. yüzyıl sonlarında İngiltere'de John Ruskin ve Ön- Raffaellocular benzer görüşleri savundular; ama bir kuşak sonra izlenimciler çizimi resmin temeli olarak almadılar.ayrı bir sanat türü olarak uyguladılar.20.yüzyılda çizim, hemen her sanatçının çalışmaları arasında önemli bir yer aldı.ayrı ve bütünüyle özerk bir sanat biçimi niteliğini kazandı.Çizgiyse gerek betimleyici,gerek salt dışavurumcu nitelikleri için kullanılır oldu.Ayrıca bak.fırça çizimi; kömür kalem çizim; kurşunkalem çizim; Leke çizim; mürekkepli kalem çizim; tebeşir çizim..

Kaynak;AnaBritannica cilt 9 sayfa 178-179 frmsinsi.net için yazılmıştır.


Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.